دلدم با اشاره به ثروتهای باد آورده بختیار مینویسد:
تمیور بختیاری که تا قبل از رسیدن به ریاست ساواک، از مال دنیا چیز زیادی نداشت،
به فوریت ثروتمند شد و از بسیاری از سرمایهداران بزرگ کشور هم جلو افتاد! تیمور
بختیار نه تنها بودجه ساواک را حیف و میل میکرد، بلکه علنا از سرمایهداران و
متمولین کشور باجخواهی میکرد و اگر کسی پیدا میشد که بخواهد در برابر او مقاومت
کند، فورا برایش پروندهسازی کرده و به جرم تودهای بودن (!) یا داشتن وابستگی به
فداییان اسلام و یا گرایشات مصدقی (!) روانه زندان و محبس میشد!
به این ترتیب، مستاجر سابق خانه محقر صفیعلیشاه، صاحب میلیاردها تومان ثروت،
جواهرات، عتیقهجات و املاک و مستغلات گردید.
پس از فرار تیمور بختیار از کشور، غیر از ثروت نقدی و اموال منقول او که هرگز به
دست دولت نیفتاد، اموال زیر توسط دولت ضبط گردید:
1- کاخ خیابان سعدآباد تهران (معروف به کاخ سیاه!)؛
2- یک باب باغ با ساختمان مجلل در تهران (معروف به باغ تاج)؛
3- یک باب باغ وسیع و خانه مجلل در تهرانپارس؛
4- یک باب باغ وسیع در الهیه شمیران؛
5- یک باب باغ مرکبات به مساحت ده هکتار در رامسر؛
6- یک کاخ مجلل در ایذه (خوزستان)؛
7- دو قطعه زمین در تهرانپارس؛
8- یک قطعه زمین در مبارک آباد (شمیران)؛
9- یک قطعه زمین در تجریش؛
10- 1290 سهم از کارخانه قند اصفهان؛
11- وسایل کشاورزی از قبیل تراکتور، کمباین و ماشین آلات کشاورزی مربوط به شرکت
زراعی اهواز کشت؛
12- یک باب منزل مجلل در خیابان بهار تهران؛
13- اتومبیلهای کنتینانتال، کادیلاک، بنز، فولکس واگن و... مجهز به کلیه وسایل
مسافرت؛
14- تعداد 48 قطعه قالیهای گرانبها و عتیقه بافت ایران و چین؛
15- تعداد 46 قطعه طلا و جواهرات نفیس و گرانبها؛
16- سه دانگ از قریه «دزک» در بختیاری؛
17- سه دانگ از قریه «بوزنجان» در بختیاری؛
18- یک دانگ و نیم از قریه «خشویه» در لنجان بختیاری؛
19- سه دانگ از قریه «پرندگان» در بختیاری؛
20- یک دانگ و نیم از قریه «بتوند» در خوزستان؛
21- یک دانگ و سه چهارم دانگ در «کردکوی» گرگان؛
22- چهار دانگ از قریه «انار مرز» در گرگان؛
23- سه دانگ از قریه «اردل» در بختیاری؛
24- سه دانگ و سه حبه از قریه «اورگان» بختیاری؛
25- شش دانگ «وداغ» و «بالابند» در گلپایگان اصفهان؛
این اموال از بختیار در ایران به جای ماند و نتوانست آنها را با خود به خارج
ببرد (!) اما فقط در یک حساب او در بانک سوئیس 32 میلیون فرانک سوئیس کشف شد که
دولت ایران هر چه تلاش کرد آن را پس بگیرد، موفق نشد.
(م 17/ ص 530- 532)
به جز املاک و مستغلات و موجودی در بانکها، بزرگترین دارایی بختیار جزیره کیش
بود. طول این جزیره 15 کیلومتر و عرض آن 7 کیلومتر است، دارای زمین مساعد کشت و زرع
و باغداری و آبشیرین. بختیار این جزیره زیبا و کمنظیر خلیجفارس را به 150 هزار
دلار از صاحبانش خریداری کرد و برای جلب رضایت آنها به هر یک از صاحبان قبلی اراضی،
سهامی هم داد تا در منافع آتی آن سهیم باشند. بختیار که با شیوخ عرب حاشیه
خلیجفارس رابطه دوستانه برقرار کرده بود، تصمیم داشت جزیره کیش را تبدیل به یک
ناحیه بینظیر جهانگردی کند و آنچه که بعدها بنیاد پهلوی در این جزیره ساخت، ادامه
نقشهای بود که سپهبد بختیار طرح کرده بود.
(م 4/ ص 211)
شاه در زمانی که نسبت به بختیار علاقه و اعتماد داشت، در خیابان سعدآباد زمین
بزرگی به بختیار بخشید و مهندس میکائیل قریب، آرشیتکت معروف، یک خانه بزرگ و مجلل
با سبکی خاص به صورت منحنی (بدون زوایای مسطح) در آن ساخت که استخری بزرگ (آن هم
دایره و بیضی) داشت. نگارنده در ملاقاتی با بختیار، از این خانه دیدن کرده بود. در
دیوارهای سالنهای بزرگ آن ویترینهای شیشهای مخصوص ساخته شده بود.
کلکسیونهای گرانبهایی از انواع اسلحه، پشت این ویترینها به چشم میخورد.
زمانی که بختیار احساس کرد که شاه نسبت به او ظنین شده، این خانه را به رضا پهلوی
بخشید.
(م 4/ ص210- 211)